Imperata cylindrica ‘Red Baron’ of Japans Bloedgras is een opvallend uitziend si...
Japans Bloedgras is zoals de naam al zegt afkomstig uit Japan. Het is een meerjarige tropische grassoort die behoort tot de grassenfamilie Poaceae. Japans Bloedgras wordt veelal gebruikt als bodembedekker en voor bodemstabilisatie in de buurt van gebieden die vatbaar zijn voor erosie zoals stranden.
Naast dat de plant er erg mooi uit ziet in de tuin, wordt hij ook gebruikt als grondstof voor papier, als dakbedekking, verwerkt in matten en in tassen. Daarnaast heeft dit siergras een aantal medicinale eigenschappen waardoor hij wordt gebruikt in de traditionele Chinese geneeskunde.
Hoe meer zon Japans Bloedgras gedurende de dag krijgt, hoe roder het kleurt. Om goed dicht te kunnen groeien geeft dit siergras de voorkeur aan een voedzame, goed waterdoorlatende grond.
Japans Bloedgras groeit het beste in halfschaduw tot schaduw. Hoe meer zon de plant gedurende de dag krijgt, hoe roder de bladeren kleuren. De plant geeft de voorkeur aan een humusrijke, voedzame en goed waterdoorlatende grond, zoals Bio Aanplantgrond Tuinplanten, Bomen & Hagen 30L.
Snoei in het voorjaar de afgestorven bladeren van Japans Bloedgras af tot ongeveer 10 centimeter boven de grond om vorstschade te voorkomen. Bij strenge vorst kun je jonge planten beschermen door ze af te dekken met folie. Japans Bloedgras ontwikkelt ondergrondse uitlopers waardoor het snel een dichtbegroeid vlak vormt.
Geef Japans Bloedgras tweemaal per jaar voeding: eenmaal in het voorjaar en eenmaal in de zomer met Pokon Siergrassen & Bamboe Mest 1kg.
Zorg dat de grond van Japans Bloedgras vochtig blijft, maar niet drassig. Regelmatig water geven is belangrijk, vooral in droge periodes.
Gele bladeren bij Japans Bloedgras worden vaak veroorzaakt door een te natte of juist te droge bodem. Ook vorstschade kan leiden tot gele of bruine bladeren. Zorg daarom voor een goede vochtbalans en bescherm de plant bij strenge vorst.
Lampenpoetsergras is een gemakkelijke plant die in vele tuinen past. De zachte p...
Van nature vind je Lampenpoetsergras in tropische, subtropische en gematigde streken. Er bestaan meer dan 80 verschillende soorten van deze plant. Al deze soorten Lampenpoetsergras behoren tot de Pennisetum Alepecutoides familie. De plant heeft de Nederlandse naam ‘Lampenpoetsergras’ gekregen door de kenmerkende, lichtbruine pluimen.
Met maar liefst 80 verschillende soorten is er altijd wel een soort Lampenpoetsergras die jouw tuin nog net wat mooier maakt. We hebben een aantal populaire soorten van dit mooie siergras op een rijtje gezet:
De Pennisetum alopecuroides ‘Black Beauty’ steelt zowel in de zomer als in de winter de show. In de zomer bloeit deze plant uit tot een ware eyecatcher. Met de donkergroene bladeren en de zwarte groeiaren geeft deze variant een chique uitstraling.
Je herkent Lampenpoetsergras Karley Rose aan haar vrolijke kleur. Met een hoogte van 30 centimeter en bijzondere dieprode kleur geeft deze plant een warme uitstraling aan jouw border. In de herfst verkleuren de dieprode pluimen naar roze.
Deze variant van het siergras is misschien wel de meest gebruikte variant en dat begrijpen wij helemaal! Lampenpoetsergras Hameln krijgt tijdens de bloeiperiode roodbruine pluimen die in de herfst goudgeel kleuren. Je vindt de pluimen van deze variant dan ook vaak terug in droogboeketten.
Compact en wel tot één meter hoog. Lampenpoetsergras Red Head groeit uit tot een groene loof waaruit in de zomer opvallende, dieprode pluimen bloeien. Naar mate de seizoenen vorderen verkleuren de pluimen naar een zachte, rozebruine kleur.
Ben je op zoek naar een unieke en makkelijk te verzorgen hangplant? De Lipstickp...
De Lipstickplant komt van oorsprong uit de vochtige bossen van Azië, waar hij als liaan tot wel drie meter lang kan worden. In het wild groeit hij als epifyt, op bomen en andere planten zonder voedsel te onttrekken. Er bestaan 185 soorten Lipstickplanten, die allemaal als hangplant of klimplant kunnen groeien.
De naam Aeschynanthus is afgeleid van het Griekse 'aischyne' (schaamte) en 'anthos' (bloem) en verwijst naar de scharlakenrode kleur van de bloemen. De Lipstickplant is een symbool van passie en sensualiteit.
De Lipstickplant (Aeschynanthus) groeit het beste op een lichte plek, maar vermijd direct zonlicht om bladverbranding te voorkomen. Deze hangplant houdt van een vochtige omgeving en staat graag op een plek waar de luchtvochtigheid wat hoger is.
De Lipstickplant is een makkelijke hangplant die weinig verzorging nodig heeft. Geef in de winter eenmaal per week water en in de zomer tweemaal per week, liever iets te weinig dan te veel. Besproei de bladeren af en toe om de luchtvochtigheid te verhogen. Snoei de plant na de bloei om de vorm te behouden. Let op dat de Lipstickplant giftig is en houd hem buiten bereik van kinderen en huisdieren.
Voed de Lipstickplant tijdens de groeiperiode (voorjaar en zomer) eens per maand met Pokon Bio Bloeiende Planten Voeding. Dit helpt de plant gezond te blijven en stimuleert een mooie bloei.
De Lipstickplant heeft matige waterbehoefte. Geef in de winter eenmaal per week water en in de zomer tweemaal per week. Zorg dat de potgrond vochtig blijft, maar voorkom dat de plant met natte voeten staat.
Gele bladeren bij de Lipstickplant kunnen ontstaan door te veel of te weinig water, of door een te droge lucht. Controleer de vochtigheid van de grond en verhoog indien nodig de luchtvochtigheid door te sproeien. Houd de plant uit de felle zon en controleer regelmatig op spint en wolluis.
De Lipstickplant komt van oorsprong uit de vochtige bossen van Azië en groeit in het wild als epifyt op bomen. De opvallende rode bloemen zitten verstopt in paarse kokertjes en de plant komt het mooist tot haar recht in een hoge pot waar de ranken vrij kunnen hangen.
De Lipstickplant heeft prachtige, gelaagde bladeren die aan alle kanten naar beneden vallen. De opvallende rode bloemen, die verstopt zitten in paarse kokertjes, maken deze plant extra bijzonder. De grillige vorm van de plant komt het mooist tot haar recht in een hoge pot of vaas, waar de ranken vrij kunnen hangen.
De Maagdenpalm, ook wel de Vinca, is een groenblijvende struik met prachtige blo...
Maagdenpalm komt oorspronkelijk uit de landen rondom de Middellandse Zee. Het zijn onwijs sterke planten die tegen een stootje kunnen. Ook maakt het vrijwel niet uit op welke plek ze staan. Zon, halfschaduw of schaduw. De Maagdenpalm is een van de makkelijkste, best bloeiende, winterharde en wintergroene bodembedekkers.
Er zijn twee verschillende soorten Maagdenpalm verkrijgbaar met ieder mooie bloementjes in de kleuren wit, paard en blauw. Ook zijn er varianten met bont blad.
De Vinca Minor, ook wel de kleine Maagdenpalm, is een bodembedekker die erg bekend is. De Kleine Maagdenpalm heeft een kruipende groeiwijze. De lange takken vinden konkelend over de grond hun weg. Op de plekken waar de takken de grond raken zullen ze wortelen. In de maanden maart tot en met juni verschijnen er mooie bloemetjes op de takken in de kleuren wit, blauw of paars. Door de groeiwijze van deze plant vormt hij een goede bodembedekker en voorkomt hij de groei van onkruid.
De Grote Maagdenpalm groeit meer rechtop als een struik. De takken zijn houtiger en de bladeren en bloemen groter. Ook deze Maagdenpalm groeit goed en bereidt zich snel uit. In principe is het niet nodig om de Maagdenpalm te snoeien. Mocht de plant gaan woekeren, dan kun je hem wel snoeien om hem compacter te houden.
Wil je de Maagdenpalm op een andere plek zetten, dan kun je dit het beste in de maanden maart-april of september-oktober doen. Graaf de kluit zo ruim mogelijk uit, schud de overtollige aarde er af en zet hem op de gewenste plek. Knip de bladeren na het verplanten tot ongeveer de helft af. Geef ruim water zodra de plant op zijn nieuwe plek staat.
De Maagdenpalm staat het liefst op een plek met zon of halfschaduw. Deze sterke plant kan ook goed tegen schaduw en is daardoor erg veelzijdig in de tuin.
Voed de Maagdenpalm twee keer per jaar, het beste in het vroege voorjaar en in de zomer, bijvoorbeeld met Bio Tuinmest. Dit zorgt voor een gezonde groei en mooie bloei.
De Maagdenpalm heeft een gemiddelde waterbehoefte. Geef tijdens droge periodes regelmatig water zodat de grond vochtig blijft, maar voorkom dat de plant in natte voeten staat.
Gele bladeren bij de Maagdenpalm kunnen wijzen op te veel water of een slechte afwatering. Zorg dat de grond goed doorlatend is en geef niet te veel water om wortelrot te voorkomen.
Veel mensen kennen de Bananenplant (Musa) van verre reizen en vakanties, want ze...
Meestal wordt er gesproken over een Bananenboom, maar wat een stam lijkt te zijn, is niet meer dan over elkaar liggende, vleugelachtig verbrede bladstelen die samen de schijnstam van deze vaste Bananenplant vormen. De bloemen ontwikkelen zich aan een dikke bloemstengel met een vaak purperen schutblad. Aan het uiteinde van de hangende bloemstengel zitten de mannelijke bloemen en hogerop de vrouwelijke die uitgroeien tot bananen. Omdat de bloeiwijze door de zwaartekracht naar beneden hangt en de bananen naar het licht omhoog willen groeien, worden de bananen enigszins krom van vorm. Op plantages waar bananen geproduceerd worden, duurt het ongeveer anderhalf jaar van planten tot oogsten. De moederplant sterft dan af, maar inmiddels hebben zich jonge scheuten gevormd die voor een volgende oogst zorgen. Bananenplant draagt als woonplant zelden vruchten.
Bananen komen oorspronkelijk uit Oost-Azië en hebben zich van daaruit verspreid over de rest van de wereld, in landen rond de evenaar. De eerste kweek door mensen stamt van ongeveer 8000 jaar voor Christus, in de Wahgivallei op Nieuw Guinea. Alexander de Grote zou de planten naar het westen hebben meegenomen, vanuit India. Op plantages werden de Bananenplanten – met dank aan hun grote bladeren – in eerste instantie gebruikt om koffie-, cacao- en peperplanten te beschermen tegen de felle zon en pas daarna gewaardeerd om de vruchten.
Het assortiment Bananenplanten is beperkt. De meest voorkomende variëteiten zijn Musa ‘Dwarf Cavendish’ en Musa ‘Tropicana’. De meeste Bananenplanten worden als Dwergbananenplant aangeboden en zijn door het formaat ook geschikt voor in de huiskamer. Kenmerk van alle planten zijn de grote, gaafrandige bladeren met een vaak iets golvende rand. Soms is er een donkere bladtekening in het blad, wat de sierwaarde extra verhoogd. Bij winterharde bananen is het goed om te weten dat alleen de wortelstok goed winterhard is en de bovengrondse delen gevoelig zijn voor vorst.
De Bananenplant houdt van veel licht, maar vermijd direct zonlicht in de zomer, omdat dit de bladeren kan verbranden. Een plek bij een raam op het oosten of westen is ideaal. Zorg ervoor dat de plant niet op de tocht staat en dat de temperatuur niet onder de 15°C komt. In de zomer kan de Bananenplant ook buiten staan, zolang hij beschut is tegen wind en felle zon.
Tijdens het groeiseizoen (lente en zomer) heeft de Bananenplant regelmatig voeding nodig. Gebruik wekelijks een universele vloeibare plantenvoeding, zoals Pokon Kamerplanten Voeding, of een voeding speciaal voor groene kamerplanten. In de herfst en winter is de plant in rust en hoef je geen voeding te geven.
De Bananenplant heeft veel water nodig, vooral in de zomer. Houd de potgrond vochtig maar niet drassig. Geef water zodra de bovenste laag van de grond droog aanvoelt. In de winter mag je minder water geven, maar laat de grond nooit volledig uitdrogen. Gebruik bij voorkeur lauw water en vermijd kalkrijk kraanwater.
Soms kan het voorkomen dat jouw Bananenplant gele bladeren krijgt. Dit komt meestal door wortelrot. De plant heeft dan te veel water gekregen dan het op kon nemen via de wortels. Hierdoor is er een laagje water ontstaan in de bodem van de bloempot en zijn de wortels gaan rotten. Ook kunnen gele bladeren ontstaan als de Bananenplant te donker staat. Verwijder gele bladeren als ze volledig zijn afgestorven.
Wist je dat je Bananenplanten gemakkelijk kan stekken? Lees hier meer over kamerplanten stekken.
Ben je op zoek naar kleur voor in je tuin? Oleander is dan precies wat je zoekt!...
De Oleander, ook wel de Nerium Oleander, is een plant die deel uitmaakt van de maagdenpalmfamilie (Apocynaceae). Van oorsprong komt deze plant voor in het Middellandse Zeegebied. Inmiddels vind je deze struik vrijwel overal, waaronder in landen in Oost-Azië.
Deze tropisch uitziende plant is niet winterhard. Om die reden kun je hem het beste in een pot zetten zodat hij in de winter binnen kan staan.
Er is slechts één soort Oleander, maar deze komt in veel verschillende varianten wanneer het aankomt op de kleur van de bloemen en de hoogte.
Om jouw Oleander optimaal te laten groeien kun je deze het beste in maart/april verpotten. Jonge planten hebben jaarlijks behoefte aan een wat grotere pot en verse potgrond. Oudere planten verpot je elke twee tot drie jaar.
Je kunt Oleander makkelijk stekken door in de maanden juni tot en met september een stekje van 10 tot 15 centimeter te knippen. Kies hiervoor een gezonde, jonge tak waarbij de onderkant van het stekje wat houtig is en waarbij de blaadjes dicht op elkaar zitten. Snijd het stekje vlak onder een knop of verdikking schuin af met behulp van een scherp mesje. Zet het stekje in de potgrond. Geef voldoende water en zet het potje met het stekje op een warme en lichte plek. Voorkom dat de grond te nat is. Na ongeveer 4 tot 6 weken zullen de eerste worteltjes gegroeid zijn.
De sterjasmijn, ook wel Toscaanse jasmijn genoemd, is geliefd om zijn witte, geu...
De Sterjasmijn, ook wel Toscaanse jasmijn genoemd, is een winterharde klimplant die van oorsprong uit Zuidoost-Azië komt. De plant is geliefd om zijn prachtige, geurende bloemen en zijn dichte, groene bladeren.
De sterjasmijn is een winterharde plant tot temperaturen tot -15 graden Celsius. Let op dat je de plant wel wat beschutting geeft. Een koude wind kan funest zijn voor deze plant. Ook is het belangrijk dat de sterjasmijn in de winter niet in te natte grond staat. Gebruik daarom een aanplantgrond bij het neerzetten van deze planten om de grond goed waterdoorlatend te laten zijn. Wanneer de plant te nat staat en het gaat vriezen kan de plant dood gaan.
Ja, de Toscaanse Jasmijn is een snelgroeiende klimplant. Deze plant kan jaarlijks tot wel 100 cm groeien. Het is een populaire klimplant vanwege zijn lange bloeitijd, prachtige stervormige bloemen en heerlijke geur.
Plant Toscaanse Jasmijn op een plek met veel zonlicht of halfschaduw. Deze plant groeit beter in de volle zon, maar kan ook goed groeien op een plek in halfschaduw. Kies een beschutte plek, bijvoorbeeld tegen een muur of schutting om de plant te beschermen tegen koude wind.
De Kalanchoë is een bloeiende vetplant die je in de meest uiteenlopende variante...
Kalanchoë vindt zijn oorsprong in Madagaskar. Ook zijn er verschillende soorten die specifiek afkomstig zijn uit Afrika, Zuidoost-Azië en China. Je herkent deze vetplant aan het dikke, vlezige blad. De randen van het blad zijn geschulpt of gekarteld. De bloemen van deze plant groeien over het algemeen in compacte schermen. Ook zijn er varianten waarbij de bloemen rondom een lange stengel hangen.
Er zijn ongeveer 120 verschillende soorten van de Kalanchoë. Dit zijn een aantal populaire soorten op een rij:
Deze Kalanchoë soort wordt ook wel de ‘Mother of millions’ genoemd. De reden hiervan is dat er aan de smalle bladeren babyplantjes groeien. Heeft deze Kalanchoë het erg naar haar zin, dan verschijnen er kleine oranje bloemetjes. Een andere naam waar deze Kalanchoë bekend onder is, is de Kalanchoë tubiflora.
Naast de ‘Mother of millions’ is er ook de ‘Mother of thousands’, ook wel de Kalanchoë daigremontiana. Ook bij de Mother of thousands groeien er babyplantjes aan de bladeren. Zodra de babyplantjes klaar zijn om op eigen benen te staan vallen ze vanzelf van de moederplant af.
De Kalanchoë tometosa wordt ook wel de pandaplant genoemd. Deze Kalanchoë is te herkennen aan dik, zacht behaard blad met opvallende bruine vlekjes langs de rand.
In tegenstelling tot de eerder genoemde Kalanchoë varianten heeft de Kalanchoë thyrsiflora, ook wel de Woestijnroos, brede bladeren die wat weg hebben van een roos. De groene bladeren hebben een paarsbruine rand.
Deze Kalanchoë soort wordt ook wel de Olifantsoor genoemd. Je herkent deze variant aan de lichtgroene, behaarde bladeren met gekartelde en golvende rand. Ze hebben dus wat weg van hoe de oren van de olifant eruit zien. De bladeren van deze variant kunnen wel 30 centimeter lang en 10 centimeter breed worden.
Doordat een Kalanchoë snel groeit is het nodig om deze plant jaarlijks te verpotten. Let daarnaast op de wortels. Zit de pot helemaal vol met wortels, dan is het ook tijd voor een grotere pot. Kies bij het oppotten voor een pot die 10% groter is dan de vorige. Vul de extra ruimte op met Cactus Potgrond. Ook direct na aankoop is het vaak verstandig om deze plant in een grotere pot te zetten. Check dus vooral de wortels.
Ben je op zoek naar een plant die ook in de winter mooi groen blijft? Zegge Ever...
Zegge Evergold vindt zijn oorsprong in Japan. De plant blijft het gehele jaar door groen en heeft een opvallend geel-groen gestreept blad. Door de maximale hoogte van ongeveer 25 centimeter kun je dit siergras perfect gebruiken om jouw border groener mee te maken.
In Nederland komen er zo’n 60 verschillende soorten Zegge (Carex Oshimensis) voor. Zegge Evergold is er hier een van. Naast Zegge Evergold zetten we graag een aantal bekende soorten op een rij:
De Zegge Irish Green heeft in tegenstelling tot Zegge Evergold smalle, frisgroene bladeren. Ook in de winter blijft dit siergras groen van kleur. In de zomer krijgt deze Zegge soort geel/bruine bloemaren.
Zegge Everest heeft net als de Zegge Evergold een opvallende kleurcombinatie in het blad. Deze soort heeft smalle groene bladeren met een witte rand. In vergelijking met Zegge Evergold is het blad van Zegge Everest steviger.
Net als de Zegge Evergold wordt Zegge Variegata gekenmerkt door groen-geel gestreept blad. Wel is deze kleurcombinatie veel subtieler dan bij de Evergold variant.
Van bovengenoemde varianten springt Zegge Blue er naast de Zegge Evergold misschien wel het meeste uit. Deze variant heeft namelijk opvallende zilverblauwe tot blauwgroene bladeren.
De Anemoon kan worden onderverdeeld in voorjaarsbloeiers met knol en voorjaarsbl...
De Anemoon vindt zijn oorsprong in gematigde gebieden in Europa, in Japan en Azië. De herfstanemoon en de bosanemoon zijn de bekendste soorten. De herfstanemoon staat ook wel bekend als de Japanse Anemoon. Deze bloem is er in de meest uiteenlopende varianten en behoort tot de ranonkelfamilie (Ranunculaceae).
De Anemoon is winterhard, maar niet wintergroen.
Er zijn 120 verschillende soorten Anemoon. De bekendste soorten zetten we graag voor je op een rij:
De Anemone Nemorose is een variant die klein blijft. Hij bereikt een maximale hoogte van 5 tot 10 centimeter. Dit maakt hem perfect om de border mee op te vullen. Het liefst staat deze variant op een plekje waar halfschaduw tot schaduw is. In de maanden maart tot en met mei kun je genieten van kleine, witte bloemetjes.
Anemoon Hupehensis is een herfstanemoon met lichtroze bloemen met een geel hart. In de maanden juli tot en met september bloeit deze Anemoon volop. Deze variant bereikt een hoogte van 60 tot 90 centimeter en staat het liefst in de volle zon of halfschaduw.
De Blada steelt de show met zijn opvallende kleuren. Hij is er namelijk in het wit, paars/blauw en roze. Vaak wordt deze Anemoon als mengsel verkocht. De Anemone Blada is een knolgewas en bereikt een hoogte van 10 tot 15 centimeter. Hij bloeit in de periode maart-april en staat bij voorkeur in de volle zon of op een plek met lichte schaduw.
In tegenstelling tot andere Anemoon soorten is de Anemone Coronaria matig winterhard. Haal de knollen daarom in de nazomer uit de grond en bewaar ze droog en vorstvrij. Mocht je de knollen in de grond willen laten zitten, dan kun je ze afdekken met blad of stro. De Coronaria staat het liefst in de volle zon en bereikt een hoogte van 25 tot 50 centimeter. Hij bloeit in de maanden mei tot en met oktober.
De Anemoon Sylvestris is te herkennen aan de grote, witte bloemen. Wanneer deze Anemoon uitgebloeid is krijgt hij decoratief vruchtpluis. De Sylvestris geeft de voorkeur aan een plek in de volle zon of lichte schaduw. Hij bloeit in mei en juni en bereikt een hoogte van 25 tot 35 centimeter.
Heb jij de Strelitzia al in huis? Deze kamerplant, afkomstig uit Zuid-Afrika, is...
Er zijn veel verschillende soorten Strelitzia. De twee bekendste soorten zijn de: Reginae en Nicolai.
De Strelitzia Reginae is een groene plant met spitsig blad en oranje en blauwe bloemen. Deze planten bloeien pas als ze 4 á 5 jaar oud zijn, maar hebben daarvoor al een sierwaarde door de blauw/groene bladeren.
De Strelitzia Nicolai komt pas vanaf 3 meter hoogte tot bloei en produceert dan grote, witte bloemen. Beide een bijzondere toevoeging aan jouw urban jungle! (Of natuurlijk gewoon in jouw huiskamer ;))
De Strelitzia staat het liefst op een lichte plek in huis, waarbij de kamertemperatuur niet onder de 10°C komt. In de zomermaanden kan de Strelitzia ook in de volle zon staan, bijvoorbeeld buiten op het terras. Direct zonlicht binnen kan echter de bladeren verbranden, dus vermijd dit.
De Strelitzia heeft in de winter minder water nodig en mag dan vrij droog gehouden worden. In de zomer heeft de plant juist meer water nodig vanwege de grote bladeren die veel verdampen. Geef water afhankelijk van het seizoen, de grootte van de plant en de standplaats. Besproeien is niet noodzakelijk, maar kan bruine bladeren helpen voorkomen. Voed de plant van mei tot en met september één keer per twee weken met Pokon Bio Kamerplanten Voeding. Verwijder oude bloemen en bladeren voorzichtig met de hand.
De Strelitzia kan van mei tot en met september elke twee weken worden gevoed met Pokon Bio Kamerplanten Voeding. Dit stimuleert een uitbundige bloei en voorziet de plant van essentiële voedingsstoffen en sporenelementen.
De Strelitzia heeft vooral in de lente en zomer veel water nodig, ongeveer één keer per week. Laat de bovenste laag van de grond tussen gietbeurten uitdrogen. In de winter geef je minder water, bijvoorbeeld eens in de twee weken, en laat je de plant af en toe indrogen om schimmels te voorkomen.
Gele of krullende bladeren bij de Strelitzia kunnen verschillende oorzaken hebben, zoals lage luchtvochtigheid, te weinig water, te veel of te weinig licht, of een tekort aan voedingsstoffen. Verhoog de luchtvochtigheid door de bladeren te sproeien, geef voldoende water en zorg voor een plek met voldoende licht, maar vermijd direct zonlicht. Bemest regelmatig tijdens het groeiseizoen om tekorten te voorkomen.
Het verpotten van de Strelitzia is alleen belangrijk wanneer de huidige pot te klein wordt. Haal de Strelitzia dan uit het potje en stop deze in een grotere pot waarbij je nieuwe potgrond toevoegt. Gebruik Pokon Kamerplant Potgrond.
Je houd je Strelitzia mooi en gezond door hem goed te verzorgen. Belangrijk voor een strelitzia is dat je hem op de juiste plek zet, met veel licht maar niet in direct zonlicht. Direct zonlicht kan bladeren verbranden. Als je plant te weinig licht krijgt, groeit hij nauwelijks. Geef je plant regelmatig water, maar laat altijd de bovenste laag van de grond tussen de gietbeurten uitdrogen. Daarnaast is het belangrijk om deze plant in de lente en zomer plantenvoeding te geven.
Er kunnen verschillende reden zijn dat de bladeren van een Strelitzia gaan krullen:
Ja, een Strelitzia is een flinke drinker, vooral tijdens de groeiperiode in de lente en in de zomer. Geef je Strelitzia ongeveer één keer per week water. Zorg ervoor dat de bovenste laag van de grond is uitgedroogd, voordat je hem opnieuw water geeft. In de winter heeft je plant minder water nodig. Geef dan minder vaak water, bijvoorbeeld eens in de twee weken.
De kans is groot dat je Pampasgras al eens hebt gezien. Bijvoorbeeld in een boek...
Pampas gras is niet gewend aan winters met veel vocht. Logisch, want deze plant vindt zijn oorsprong in Zuid-Amerika. Ook in Turkije en Nieuw Zeeland kun je deze plant in het ‘wild’ tegen komen. Er bestaan ongeveer 25 verschillende soorten Pampasgras. Elke soort heeft zijn eigen uiterlijke kenmerken.
Pampasgras is er in verschillende soorten en maten. Met zo’n 25 variaties is er altijd wel een die jouw tuin voorziet van een extra zomerse vibe! Wij hebben alvast vier populaire soorten voor je op een rijtje gezet:
Cortaderia Tiny Pampa (Pampasgras) is een kleinere variant van dit geliefde siergras. Waar veel varianten al snel 2 tot 3 meter kunnen worden, heeft deze variant een maximale hoogte van zo’n 75 centimeter. Tiny Pampa krijgt tijdens het bloeiseizoen dikke, pluizige, geelgoude pluimen.
Wanneer je kiest voor Pampasgras Selloana dan haal je een ware blikvanger naar je tuin! Deze pampas soort staat geweldig in een grote bloembak of achterin de border. Door de grootte is deze soort minder geschikt voor kleine tuinen. De pluimen krijgen een lengte van zo’n 80 centimeter en het blad groeit al snel uit tot 150 tot 200 centimeter.
Ben je op zoek naar Paspasgras in een opvallende kleur dan is deze soort iets voor jou! Pampasgras Selloana Rosea krijgt in augustus namelijk de meest mooie roze pluimen die een hoogte kunnen bereiken van wel 2 meter!
Cortaderia selloana ‘Pumila’ is net als de Tiny Pampa een laagblijvende soort Pampasgras. Deze soort krijgt witte pluimen die maximaal 150 centimeter hoog worden. De pol groeit uit tot een maximale hoogte van 1 meter.
Of je nu een beginnende plantenliefhebber bent of al jaren groene vingers hebt: de Pokon Plantengids is jouw betrouwbare bron voor alles wat groeit en bloeit. Van tropische kamerplanten tot kleurrijke tuinbloeiers en van luchtzuiveraars tot vetplanten, je vindt hier alle informatie die je nodig hebt om jouw planten gelukkig te maken.
Bij Pokon geloven we dat een gezonde plant begint bij de juiste verzorging. Daarom delen we niet alleen onze kennis over licht, water en voeding, maar ook over potgrond, verpotten en het herkennen van signalen van je plant. Zo geef jij jouw groene vrienden precies wat ze nodig hebben om te groeien, bloeien en jouw huis of tuin op te fleuren.
Laat je inspireren door ons uitgebreide overzicht van plantensoorten en gebruik de handige filters om snel jouw perfecte match te vinden.